Adres e-mail jaki jest każdy widzi. Każdy też wie, że składa się z coś tam małpa, coś tam kropka i coś tam. Ale jakie jest konkretne znaczenie tych coś tam w adresie? No właśnie.
Budowa adresu e-mail
Prawidłowy adres e-mial musi być zbudowany według pewnych, ściśle określonych zasad, które, jakżeby inaczej, reguluje RFC (5321 i 5322). Zawiera on wytyczne co do dozwolonych znaków w poszczególnych jego elementach, oraz długości tychże. I tak, adres e-mail składa się z trzech elementów:
- nazwy użytkownika
- znaku specjalnego @ (at) – małpa
- adresu – nazwy serwera pocztowego
Całkowita długość adresu e-mail – ilość literek i cyferek – nie może przekraczać 254, przy czym maksymalna długość nazwy użytkownika, to 64 znaki; a nazwy serwera, to 253 znaki. Poza tym prawidłowy adres e-mail musi spełniać poniższe wymogi:
- dozwolone są małe i wielkie litery (a–z, A–Z)
- dozwolone są cyfry z zakresu od 0 do 9
- dozwolone są znaki: !#$%&’*+-/=?^_`{|}~
- poza tym dozwolony jest znak . (kropka)
- adres nie może zaczynać się od cyfry, znaku podkreślenia, kropki ani też myślnika
- dozwolone, z ograniczeniami, są takie znaki specjalne jak: spacja, oraz: „(),:;<>@[\]
Ograniczenia oznaczają, że znaki te mogą być używane tylko wówczas, gdy znajdują się w cudzysłowie, a dwa z nich: backslash (\) i cudzysłów („) muszą być poprzedzone backslash’em (\), np: „\\\””. Znaków specjalnych w cudzysłowach nie używa się więc powszechnie.
Specyfikacja RFC 6531 pozwala na używanie znaków narodowych (powyżej U+007F), czyli ą, ę i inne umlałty. – Jednak nie zaleca się ich stosowania.
Małe i wielkie litery. Z racji tego, że Linux rozróżnia wielkość znaków, a Internet Linuxem stoi, to Jan.Kowalski@example.com i jan.kowalski@example.com powinny być adresami e-mail dwóch różnych Janów Kowalskich. Ale dla użytkowników korzystających z MS Windows owo rozróżnianie jest wyłączone, więc wielkość znaków nie ma znaczenia.
Podsumowując, adres e-mail zawierający niestandardowe znaki nie przejdzie walidacji w większości programów pocztowych, jak i w formularzach kontaktowych na stronach WWW. Na nic zda się fakt, że RFC na to zezwala, wiadomość i tak nie zostanie wysłana.